در ایالت پنسیلوانیای آمریکا بر روی کف و سطح خارجی کورس پایین یک مخزن نفت ۱۰،۰۰۰ بشکه ای ( ۱،۶۳۶،۵۹۲ لیتری )، روکشی از جنس کامپوزیت رزین اپوکسی تقویت شده با الیاف شیشه نصب گردید. اجرای این پروژه برای مالک مخزن مذکور سه فایده داشت. اولا فاصله زمانی بین بازرسی های دوره ای از مخازن روزمینی که در استاندارد مؤسسه نفت آمریکا (API) به آن اشاره شده، افزایش یافت. ثانیا این مخازن به تعمیر چندانی نیاز پیدا نمی کردند. ثالثا مخزن سریعا به خط خدمت رسانی بر می گشت. در سال ۱۹۹۹۹ میلادی طبق استاندارد API 653 از مخزن مذکور بازرسی به عمل آمده بود و مشخص گردیده بود که کف آن از خارج و داخل خورده شده است. در نتیجه کف این مخزن روکش شد. قبلا برای تعمیر مخزن مذکور به مالک آن سه گزینه پیشنهاد شده بود. راه حل اول این بود که یا سوراخ های کف مخزن با روش جوشکاری تعمیر گردند و یا اینکه ورق کف مخزن با یک نمونه سالم جایگزین شود.در این صورت طبق استاندارد مذکور بعد از تعمیر، حداقل ضخامت کف مخزن به اندازه ای بود که تا ۱۰ سال بعد به بازرسی مجدد نیازی نداشت. راه حل دوم این بود که روکشی از جنسی رزین تقویت شده با الیاف شیشه روی کف مخزن اعمال گردد. در این صورت لازم بود که هر ۲۰ سال یکبار از مخزن بازرسی به عمل آید. اما این روش معایبی نیز داشت. به عنوان مثال برای اعمال روکش مذور باید پنج مرحله اجرا می شد، ضمن اینکه ۷-۵ روز طول می کشید تا رزین این سیستم روکش پخت گردد. راه حل سوم این بود که کف مخزن با روکش ۱۰۰٪ رزین اپوکسی تقویت شده با پولک شیشه تعمیر گردد. رزین این سیستم روکش به سرعت پخت می شود. به این ترتیب نظیر راه حل دوم، در این مورد نیز فاصله زمانی بین بازرسی از مخزن به ۲۰ سال می رسید. ضمنا ضخامت مجاز ورق کف مخزن به کمتر از ضخامت یک فیلم نازک می رسید. به عبارت دیگر به جای ضخامت مجاز ورق کف مخزن ۱/۰ اینچ (۵/۲ میلیمتر) باشد، ضخامت مجاز آن به ۰۵/۰ اینچ (۳/۱ میلیمتر) می رسید. به علاوه هزینه نصب روکش اخیر از روکش کامپوزیت تقویت شده با الیاف شیشه کمتر و معادل روکش فیلم نازک بود. مزیت دیگر روکش کامپوزیت رزین اپوکسی تقویت شده با پولک شیشه این بود که به صورت یک لایه اعمال می شد و در کمتر از ۲۴ ساعت پخت می گردید. به این ترتیب مدت زمان توقف در خدمت رسانی کاهش می یافت و مخزن سریعا مورد استفاده قرار می گرفت. این امر می توانست برای مالک مخزن صرفه جویی اقتصادی چشمگیری داشته باشد.

آماده سازی و روکش کردن مخزن
پس از تمیز کردن سطح مخزن فولاد کربنی، پیمانکار از آن بازرسی به عمل آورد تا بتواند میزان سندبلاست شدن آن را تعیین نماید. در این بازرسی معلوم شد که طبق استاندارد NACE، کف مخزن باید بین درجه SSPC-SP 7 و SSPC-SP 6 سندبلاست گردد. به عبارت دیگر فلز مخزن باید طبق استاندارد کشور سوئد بین Sa 1 (سطح رویی مخزن سندبلاست شود) و Sa 2 (تا رسیدن به سفیدی فلز مخزن سندبلاست شود) سفید می شد. به این ترتیب لایه های اکسیدی از روی کف مخزن پاک می شدند و سوراخ هایی که در کف مخزن ایجاد گشته بودند، آشکار می گردیدند. در نتیجه این امکان فراهم می شد که از کف مخزن آزمایش غیر مخرب نشتی شارّ مغناطیسی به عمل آید و وسعت خوردگی مشخص گردد. در این آزمایش با استفاده از یک میدان مغناطیسی قوی، فولاد مخزن خاصیت مغناطیسی پیدا می کند و در صورت وجود عیوبی نظیر خوردگی، قسمتی از شارّ مغناطیسی نشت می کند. این نشتی توسط حسگرهایی دریافت می گرددو به وجود عیب پی برده می شود. در این پروژه پس ازبازرسی از مخزن، ۴ روز کف مخزن روکش گردید. پیش از اعمال روکش، طبق استاندارد SSPC-SP10 (یا استاندارد کانادایی SA 2.5)، کف مخزن تا نزدیکی رسیدن به سفیدی فلز و به عمق ۳-۲ میل ( ۷۵-۵۰ میکرون) سندبلاست شد. سپس پرایمر اپوکسی به ضخامت یک میل ( ۲۵ میکرون) روی کف مخزن اسپری شد. روز بعد روی سطح داخلی کف مخزن تا ارتفاع ۲ فوت (۶/۰ متر) بالاتر از محل اتصال کف به دیواره، یک لایه روکش اپوکسی تقویت شده با پولک شیشه اعمال گردید. برای اعمال روکش اپوکسی تقویت شده به ضخامت بیش از ۵۰ میل (۱۲۵۰ میکرون)، از دستگاه اسپری چند منظوره مجهز به سیستم گرمایشی استفاده شد. مواد تشکیل دهنده روکش در مخزن این دستگاه گرم شده و به نسبت ترکیب مشخصی با یکدیگر مخلوط گشته و توسط لوله های مجهز به سیستم گرمایشی به تفنگ اسپری کننده منتقل می شوند. نماینده ای از طرف شرکت تولید کننده روکش از پروژه بازرسی به عمل آورد و پاکسازی کف مخزن، سندبلاست کردن فولاد مخزن و اعمال روکش در حضور او انجام د. پس از آنکه رزین سیستم روکش به مدت یک روز پخت گردید، توسط دستگاه هالیدی دیتکتور با ولتاژ بالا، آزمایش نشت یابی هالیدی انجام شد. روکش مذکور تمام آزمایش ها را با موفقیت پشت سر گذاشت و به این ترتیب ۵ روز پس از شروع پروژه تعمیر، مخزن مشغول خدمت رسانی گردید. پیمانکار این پروژه شرکت وست ویرجینیا پینت (واقع در شهر کلیفتون، ایالت نیوجرسی) بود که آماده سازی مخزن و نسب روکش را انجام داد. شرکت روکش های صنعتی زیست تجزیه پذیر ( واقع در شهر پومپابیچ، ایالت فلوریدا) پرایمر اپوکسی و روکش اپوکسی تقویت شده با پولک شیشه را تولید نمود. شرکت اویلیون (واقع در شهر داونینگ تاون، ایالت پنسیلوانیا) نیز توزیع کننده روکش بود.