محققان با استفاده از ترکیب رنگ و نانولوله‌ کربنی موفق به ارائه سامانه هیبریدی شدند که با استفاده از آن می‌توان نور خورشید را در طول موج‌های مادون قرمز نزدیک جذب کرد.
محققان در سراسر جهان به دنبال دستکاری نانوساختارهای کربنی برای رسیدن به خواص ویژه هستند. در این راستا پژوهشگران دانشگاه فردریچ الکساندر موفق به دستکاری انتخابی خواص سامانه هیبریدی شدند که در آن از نانوساختارهای کربنی و رنگ استفاده شده‌است.
از نانوساختارهای کربنی می‌توان در ساخت سیستم‌های تولید انرژی از خورشید استفاده کرد. در این سامانه‌ها از نانوساختارهای کربنی و رنگ برای جذب انرژی خورشید استفاده می‌شود. این سامانه‌ها به دلیل بهره‌مندی از نانوساختارهای کربنی قادر به جذب طول موج نور مادون قرمز نزدیک است؛ بنابراین، علاوه بر نور مرئی، مادون قرمز را نیز برای تولید انرژی جذب می‌کند.
درک ساز و کار این فرآیند سامانه‌های هیبریدی اهمیت زیادی دارد. محققان این پروژه یک گام برای درک این ساز و کار برداشتند. الکساندر ورث و کریستوفر شیرل با رهبری گولدی موفق به ساخت سامانه هیبریدی شدند که در آن رنگ و نانولوله کربنی استفاده شده‌است. آنها برای این کار از روشی استفاده کردند که هزینه کمی داشته و با سهولت بالا می‌توان محصول نهایی را تولید کرد. یکی از مزیت‌های ویژه این تحقیق، هم‌زمانی تولید ماده و مشخصه‌یابی آن است.
تغییر در خواص فتوولتائیک نشان می‌دهد که این مواد تشکیل سامانه هیبریدی داده‌اند. این گروه تحقیقاتی می‌توانند نشان دهند که در برهم‌کنش در حالت پایه، رنگ دارای اثر ویژه‌ای روی خواص الکترونیکی نانوساختارهای کربنی است. این دستکاری موفقیت‌آمیز خواص سامانه‌های هیبریدی محققان را یک گام به سوی استفاده تجاری از نانوساختارها نزدیک‌تر می‌کند.
علاوه‌بر این، محققان دریافتند که نور برای تحریک این سیستم به کار می‌رود، هر مولکول رنگ الکترون را به نانوساختار کربنی انتقال داده و بعد از چند نانوثانیه، دوباره الکترون به رنگ باز می‌گردد.