کاربردهای بتن پلیمری (قسمت هشتم)
ایمنی حمل و نقل
هنگام اجرای روسازی، حمل ونقل مواد پلیمری با خطراتی همراه است. مشکلات معمولی که در این رابطه پیش می آیند عبارتند از : سوزش چشم، قرمز شدن پوست، سردرد و سوختگی. گاهی تاثیرات مواد سمی بسیار سریع ظاهر می شود و در بعضی موارد عوارض بعد از مدتی خود را نشان میدهند. برای پیگیری از عوارض مذکور باید نکاتی رعایت شوند که عبارتند از شستن دست ها بلافاصله بعد از اجرا، پوشیدن لباس مناسب (روپوش، عینک ایمنی)، تهویه و دور نگه داشتن مواد از منابع گرمازایی نظیر رادیاتور، لوله بخاری و غیره.
پروژه های اجرا شده
در سالهای اخیر دو سیستم بتن پلیمری اپوکسی – سیلیس و پلی اورتان – اکسید آلومینیوم بر روی پل های فلزی تهران اجرا شده است. از آنجا که هر دو سیستم با روش چند لایه انجام شده است، مراحل اجرای آنها مشابه یکدیگر می باشد. این مراحل عبارتند از:
– تمیز کردن عرشه
برای این کار ابتدا کارگران به وسیله پتک های ۵ کیلوگرمی روکش های قبلی چسبیده به عرشه را جدا کرده و سپس به وسیله دستگاه های مخصوص عملیات سند بلاست انجام می گیرد و بدینوسیله عرشه فلزی از وجود هر گونه مواد زائد پاک می شود.
– تهیه مخلوط رزین اپوکسی- سیلیس و پلی اورتان- اکسید آلومینیوم
هر دو پلیمر با مخلوط نمودن رزین و سخت کننده به دست می آید. پس از تهیه پلیمر، سیلیس ریزدانه با سختی زیاد داخل چسب ریخته می شود و هم زده می شود که به این ترتیب برای پخش کردن روی عرشه آماده می گردد.
– پخش و هم سطح کردن مخلوط
مخلوط به دست آمده حاوی سیلیس ریز دانه، به وسیله سطل روی عرشه پخش و سطح آن به وسیله ماله های دستی و توسط کارگران ماهر صاف می گردد. نظر به صاف و لغزنده بودن سطح پدید آمده و برای جلوگیری از سر خوردن لاستیک اتومبیل ها، بر روی آن سیلیس دانه درشت (در اندازه های ۲/۱ تا ۲ میلیمتر) پاشیده می شود. همچنین در سیستم پلی اورتان – اکسید آلومینیوم روی سطح، دانه های سیلیس با اندازه حدود ۵ تا ۷ میلیمتر پاشیده می شود. روکش اعمال شده حدودا پس از ۲۴ ساعت کاملا سفت شده و آماده عبور و مرور وسائط نقلیه می باشد.
ارسال نظر شما
انتشار یافته : ۰ در انتظار بررسی : 5