محققان دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران موفق به ابداع و معرفی نسل جدید استنت‌های کامپوزیتی زیست‌تخریب‌پذیر برای رگ‌های قلبی شدند.
احسان حسن‌پور دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران با راهنمایی علیرضا صادقی و مجید بنی‌اسدی اعضای هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک این دانشگاه کامپوزیت‌ها را تولید و استنت‌های ساخته شده را مشخصه‌یابی کردند.

استنت که لوله‌ای مشبک است با قرارگیری در منطقه تعیین‌شده طی فرآیند آنژیوپالستی با باز نگاه‌ داشتن رگ، جریان خون را به رگ‌های تاجی باز می‌گرداند.

حضور استنت در درون رگ بعد از دوران بازیابی و بهبود الزامی نیست. استنت‌های زیست ‌تخریب‌پذیر می‌توانند پس از دوره درمان و بازیابی رگ جذب بدن شده و حذف شوند.

بزرگ‌ترین مشکل استنت‌های زیست ‌تخریب‌پذیر فعلی عدم وابستگی به نیازهای خاص هر بیمار است، به شکلی که در کودکان، دوره درمان کوتاه و در سالمندان، دوره درمان طولانی از استنت‌های مشابهی استفاده می‌شود.

زمینه پلی‌لاکتیک اسید با کسر حجمی متفاوت پودر منیزیم تولید و در شرایط برون‌تنی آزمایش شدند.

با اضافه شدن منیزیم در کسر حجمی متفاوت زیست ‌تخریب‌پذیری پلی‌لاکتیک اسید – منیزیم طی غوطه ‌وری در محلول شبیه‌ساز مایعات بدن کنترل شد.

علاوه بر تنظیم زمان زیست‌تخریب‌پذیری، منیزیم می‌تواند منجر به افزایش استحکام مکانیکی، کاهش التهاب با کاهش اسیدیته و افزایش سرعت بازیابی بافت شود.

بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان استنت‌هایی مناسب با زمان بهبود بیمار (کودکان با بهبود سریع‌تر و افراد سالمند با بهبود کندتر) تولید کرد.

بزرگ‌ترین مشکل استنت‌های زیست تخریب‌پذیر فعلی عدم وابستگی به نیازهای خاص بیمار است.

سکته قلبی با بیش از ۱۹ میلیون مرگ در سال، بزرگترین عامل مرگ در جهان محسوب می‌شود. از مهم‌ترین عوامل سکته قلبی می‌توان به تنگی رگ‌های تاجی در اثر تشکیل پالک اشاره کرد.

این تحقیق با همکاری دانشگاه پاریس ۱۳ فرانسه و حمایت مرکز همکاری‌های بین‌المللی وزارت علوم در مدت یک سال انجام پذیرفته است.