شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ - Saturday 27 April 2024
کد خبر : 303
تاریخ انتشار : چهارشنبه 25 می 2016 - 16:52
974 بازدید

تعمیر قطعات کامپوزیتی (قسمت سوم)

برای تعمیر یک قطعه آسیب دیده باید لایه های قدیمی را خارج کرد و لایه های جدید را جایگزین آن نمود. البته اغلب لازم است تعداد لایه بیشتری نسبت به لایه های اولیه اعمال کرد تا استحکام بیشتری حاصل شود؛

خارج نمودن بخش آسیب دیده
برای تعمیر یک قطعه آسیب دیده باید لایه های قدیمی را خارج کرد و لایه های جدید را جایگزین آن نمود. البته اغلب لازم است تعداد لایه بیشتری نسبت به لایه های اولیه اعمال کرد تا استحکام بیشتری حاصل شود.

اگر لازم باشد که بخش آسیب دیده خارج شود، ابتدا باید رنگ روی قطعه با سنباده کاری برداشته شود تا آسیب وارد شده زیر آن دیده شود. سپس بخش مورد نظر علامت گذاری شده و خارج شود (شکل 4و5).

نکته قابل توجه پیش از شروع کار این است که به هنگام خارج کردن بخش آسیب دیده از قطعه کامپوزیتی باید لباس مناسب و ایمن پوشیده شود (شکل 6)

برای قطعات چند لایه مطابق دستورالعمل تعمیر باید step repair یا scarf repair انجام شود. در scarf repair لایه ها با شن پاشی به صورت یک سوراخ مخروطی برداشته می شود. در step repair لایه ها مرحله به مرحله و هر بار به قطر بیش از یک اینچ برداشته می شوند. در این روش باید سنباده کاری با دقت زیاد در حد دهم میلی متر انجام شود که کار مشکلی است. البته می شود به راحتی مقدار ماده بیشتری برداشت ولی باعث آسیب بیشتر به قطعه می شود و این موضوع چالشی جدی است. بنابراین با وجودی که scarf repair آسان تر است، از نقطه نظر مهندسی روش step repair بهتر است زیرا بدون درز و به صورت یکپارچه به بقیه الیاف در ساختار متصل می شود.

اعمال ماده جدید
پس از خروج کامل بخش آسیب دیده، نوبت افزودن ماده جدید است (شکل7). ابتدا باید ماده جدید در سوراخ قرار گیرد و از همان چسبی استفاده شود که در هنگام ساخت اولیه قطعه استفاده شده است. همچنین باید اطمینان حاصل شود که آرایش الیاف ماده جدید دقیقا مشابه بقیه قسمت های ماده ساندویچی در دست تعمیر باشد.

این ماده جدید باید اتصال خوبی با لایه های الیاف زیرین و ماده ساندویچی اطراف آن برقرار کند (شکل 8و9). به گفته van Opdorp اغلب از چسبی با عمل پف زا (blowing agent) استفاده می شود. برای مثال از فوم پلی یورتان استفاده می شود که با گرم کردن آن تا C ْ120، چند درصد منبسط می شود و بنابراین اتصال خوبی برقرار می شود.

سپس کیسه خلا اعمال می شود. برای این منظور ابتدا نوار چسبناک دو طرفه و سپس نوار تفلونی قرار می گیرد. لایه بعدی، لایه تنفس (breather Layer) یا نمد خلا است. هنگامی که خلا مناسب اعمال شود، جریان رزین از لایه ها به داخل لایه تنفس کشیده می شود و نسبت به جرمی خوبی را بین الیاف و رزین ایجاد می کند. پس از پخت ماده، کیسه خلا به آسانی و به طور کامل برداشته می شود. اگر این کار به درستی صورت گیرد، تمامی رزین اضافی به لایه تنفس کننده نشت کرده و سطح فوقانی صافی را به دست می دهد.
اگر باز هم رزین اضافه باشد می توان با سنباده کاری آن را حذف کرد ولی این کار باید با دقت زیادی انجام شود. زیرا اگر سنگ و شن به داخل الیاف برسد، ماده را تضعیف می کند. در نهایت باید تعمیر انجام شده با همان اصول بازرسی اولیه، بازرسی شود. اگر تعمیر انجام شده تمام کیفیت مورد نیاز را برآورده سازد، پرایمر و رنگ اعمال می شود و تعمیر قطعه پایان می یابد.

منابع : ناموجود
نویسندگان : ناموجود
چه امتیازی می دهید؟
5 / 0
[ 0 رای ]

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
انتشار یافته : ۰ در انتظار بررسی : 1
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.


تبليغات تبليغات تبليغات تبليغات