در فرآیند پاشش رزین، الیاف و رزین بطور همزمان رو یا درون یک قالب پاشیده می‌شوند. الیاف رشته‌ای به یک خردکن وارد شده و بعد داخل جریانِ رزین همراه کاتالیست قرار می‌گیرند. رزین و کاتالیست ممکن است دریک تفنگ پاشش (spray gun) و یا از دو تفنگ پاشش وارد شوند و در هر حال وقتی به قالب می‌رسند، با هم مخلوط شده‌اند. سیستم پاشش ممکن است با هوا باشد. به منظور سهولت کار با دستگاه، معمولا تفنگ پاشش به یک میله متحرک آویزان است.
پس از پاشش رزین و الیاف و نشستن آنها روی قالب، از الیاف آغشته به رزین، حبابهای هوا توسط غلطک کاری خارج می‌شوند و الیاف کاملا خوابانده می‌شوند و سطح صاف می‌شود. لایه‌های بعدی رزین و الیاف را نیز می‌توان تا رسیدن به ضخامت مطلوب اعمال نمود. سپس قطعه را در فشار و دمای محیط پخت می‌کنند، هر چند می‌توان با اعمال حرارت، پخت را سریع کرد.
رزینهای مورد استفاده دراین فرآیند معمولا پلی استر و اپوکسی هستند. با پاشش ژل کوت روی قالب می‌توان یک سطح نهایی عالی ایجاد کرد.
طی فرآیند پاشش رزین، به منظور افزایش مقاومت در یک جهت یا محل خاص می‌توان الیاف پارچه‌ای را به آن اضافه نمود. قالب‌های فرآیند می‌توانند از جنس چوب، وینیل پلی استر، اپوکسی، لاستیک و یا فولاد باشند.

فرآیند پاشش رزین برای حجم تولید کم تا متوسط ایده آل است. بخصوص برای ساخت قطعات بزرگ بسیار مناسب است. علاوه بر این، انتخاب لایه گذاری دستی یا پاشش رزین بستگی به خواص مکانیکی و محدودیتهای فرایند دارد. خواص مکانیکی لایه گذاری دستی، به دلیل پیوسته بودن الیاف، بالاتر است. مزایای هر دو روش بسیار شبیه هم است.

فرآیند پاشش رزین هنوز برای تولید وان حمام، اطاقک دوش، قطعات اتومبیلهای تفریحی، اطاق و سقف کامیون، صفحات بزرگ، اطاقک نگهبانی و خانه پیش ساخته، اثاثیه منزل و قطعات معماری استفاده می‌شود، اگر چه فراگیری این فرآیند توسط سایر روشهای شکل دهی مانند آر تی ام تحت الشعاع قرار گرفته است.