الياف شيشه مشهورترين تقويت كننده مورد استفاده در صنعت كامپوزيت ميباشد و انواع مختلفي از آن بصورت تجاري وجود دارند كه برخي از آنها عبارتند از: E، S،C،ECR،AR.؛
الياف آراميد كه در حدود سالهاي 1970معرفي شد، تركيب آلي حلقوي از كربن، هيدروژن، اكسيژن و نيتروژن ميباشد. دانسيته كم و استحكام كششي بالا در اين الياف، موجب تشكيل يك ساختار چقرمه و مقاوم به ضربه با سفتي حدود نصف الياف كربن ميشود؛
اليافي كه از منابع طبيعي مانند معادن، حيوانات و گياهان بدست ميآيند، در گروه الياف طبيعي قرار ميگيرند. مصريان باستان از كامپوزيتهاي الياف طبيعي آجر، ظروف سفالي و قايقهاي كوچك ميساختند. يك قرن پيش توليد تقريباً تمام وسايل و بسياري از محصولات فني از الياف طبيعي ساخته ميشد. پارچه، طناب، كرباس و كاغذ از الياف طبيعي مانند كتان، شاهدانه، سيسال و كنف ساخته ميشد؛
یکی از عرصه هایی که چسب های ساختاری به خوبی برای خود جا باز کرده اند، ساخت قایق های مسابقه است. قایق ها باید به شدت سبک باشند و در عین حال به اندازه کافی سفت و محکم باشند تا بتوانند فشار و حرکت آب را تحمل کنند؛
ویژگی اصلی مورد نیاز بری چسب های ساختاری در خودروسازی، ازدیاد طول است زیرا باید بتواند اختلاف ضرایب انبساط حرارتی (CTE) مواد و حرکت قطعات بدنه خودرو نسبت به هم تحت بارگذاری های دینامیک و خستگی در جاده را تحمل کند؛
در حال حاضر، حداقل 40 تامین کننده چسب، نیاز صنعت کامپوزیت را برآورده می کنند. با وجود اینکه چسب های ساختاری فرصتی برای ساده سازی اتصال و نصب قطعات ساخته شده فراهم می کند ولی سازماندهی چنین فرصتی چه برای کسانی که فرمولاسیون چسب را تهیه می کنند و چه برای قالبگیران که باید فرمولی را با کاربرد خاصی از کامپوزیت مطابقت دهند، کار آسانی نیست؛
اتصالات، همواره نقش مهمی در ساخت سازه ها و قطعات داشته اند و هدف ایده ال نهایی در ساخت کامپوزیت ها، استفاده از اتصال چسبی و حذف اتصالات مکانیکی است. با حذف اتصالات مکانیکی، وزن قطعه کامپوزیتی بسیار کمتر می شود و این موضوع موجب کاهش قیمت در ساختار بزرگ تری می شود که این قطعه کامپوزیتی بخشی از آن است؛
وينيل استرها محصول واكنش رزينهاي اپوكسي با اسيدهاي غير اشباع اتيلني ميباشند بجز حالات خاص، معمولا رزينهاي وينيل استر داراي انتهاي غير اشباع ميباشند. اين انتها ميتواند واكنش شبكهاي شدن را انجام دهد و نيز ميتواند پليمريزاسيون زنجيرهاي وينيل استر را انجام دهد و يا اينكه به همراه استايرن كوپليمر شود؛
رزينهاي اپوكسي به عنوان رزينهاي اپوكسيد نيز شناخته ميشوند. ويژگي شناسه اين رزينها دارا بودن بيش از يك گروه epoxy-2و1 در ساختار مولكولي است. اين گروه ممكن است در بدنه زنجير باشد ولي معمولاَ در انتها قرار دارد.؛
رزينهاي پلي استرغير اشباع بطور گستردهاي در سراسر دنيا استفاده ميشوند. زنجير اصلي پليمري اين رزين داراي اتصالات استري ميباشد كه از واكنش تراكمي يك تركيب الكلي چند عاملي و يك اسيد چند عاملي مانند گليكول و اسيد فوماريك تهيه ميشود. در مثال اخير بدليل استفاده از يك اسيد غير اشباع، پيوندهاي دوگانه در فواصل منظمي در زنجير بوجود ميآيند؛
در قالبگیری دستی چیدن الیاف شیشه همراه با رزین پلی استر را لایه چینی دستی (Hand Lay-up) مینامند. عملیات لایه چینی را میتوان تقریباً بلافاصله پس از اینکه پوشش ژلی به اندازه کافی پخت شد، تا آنجایکه حلال (استایرین) موجود در رزین لایه چینی مانع از تخریب آن نگردد، آغاز نمود؛
در تلاش براي افزايش اتوماسيون فرآيند دستي، روشهاي مختلف پاشش رزين ابداع شدهاند. اين روشها با كاربرد رشتههاي (roving) ارزانتر، كاهش زمان اعمال رزين و آغشته سازي الياف و به حداقل رساندن اتلاف مواد، قيمت كلي كامپوزيت حاصل را كاهش ميدهند؛